Tula ng Buhay Ko

Charlene Martonito, ito’y aking pangalan

Maragondon, bayang aking sinilangan

Sa aking paglaki, namulat sa katotohanan,

Edukasyon dapat pahalagahan.

Paghubog sa aking kakayahan,

Nagsimula sa aming tahanan

Aking mga magulang, nagturo sa tamang daan,

Daan tungo sa kaunlaran.

Sumunod ang mga gurong,

Nagpaunlad sa taglay kong katalinuhan,

Umunawa sa aking mga kahinaan

At binuksan ang aking isipan

Sa pananampalataya sa Poong Maykapal.

Ang aking edukasyon,

Nagbigay lakas at kasanayan

Upang makasabay sa hamon ng buhay,

Kaya ako’y nagpupugay

Sa aking mapag-arugang magulang,

At sa gurong luminang sa aking kaalaman.

Paaralang Elementarya ng Pulo ni Sara,

Ito ang paaralang nagbigay ala-ala

Gumradweyt ng may dalang pag-asa

At ngayo’y tatahak, lalandasin ang bagong simula.

Buhay hayskul, pinakamasayang bahagi,

Kung saan sa pagkain,kami ay naghahati-hati

Pumasok sa aking guni-guni,

Kami’y magkakahiwa-hiwalay na ngunit ang ngiti

ay nananatili sa aking mga labi.

Sa aming pagtatapos,

Ligaya’y sana’y hindi maubos

Bagkus manatili pag-ibig na dulot

Ng pag-kakaibigang magkakasama sa ligaya’t hirap.

Sa aking buhay maraming pangyayaring

Hindi inaasahan,ngunit hindi ko sinusukuan

Dahil sa aking pamilya at sa Diyos na makapangyarihan

Na nagbigay sa atin ng buhay na walang hanggan.

Sa aking mga kaibigan, sana’y nagustuhan niyo

Ang tula ng buhay ko,

Ito’y inaalay ko sa inyo

Buhay ng isang tunay na Pilipino.